Χωρίς να θέλω να υποστηρίξω ότι είμαι ειδήμονας στα περί την Αστρολογία, όλο και κάτι έχει πάρει το αυτί μου για τον Άρη και την Αφροδίτη, κι ίσως τελικά εδώ να βρίσκεται η εξήγηση, στο γιατί μια απλή συζήτηση ανάμεσα σ’ έναν άντρα και μια γυναίκα, μπορεί στα καλά καθούμενα να μετατραπεί σε καβγά, που τελικά θα στεναχωρήσει και τους δυο, χωρίς κανέναν ουσιαστικό λόγο.
Το ερώτημα λοιπόν είναι :
Εσείς κι ο καλός σας, μιλάτε την ίδια γλώσσα;
Η πιο συνηθισμένη απάντηση, σε συζητήσεις με φίλες και γνωστές, είναι ότι μάλλον δεν μιλάμε την ίδια γλώσσα. Και φυσικά δεν κυριολεκτώ, δεν εννοώ δηλαδή ότι εγώ μιλάω ελληνικά και ο καλός μου σουαχίλι.
Εννοώ ότι άλλα λέει ο ένας κι άλλα καταλαβαίνει ο άλλος. Άλλα εννοεί ο ένας κι άλλα εισπράττει ο άλλος. Κι αυτό γίνεται, γιατί έχουμε τελείως διαφορετική αντίληψη, για κάποιες βασικές αρχές που αφορούν την συμβίωση.
Τι είναι τελικά η οικειότητα ;
Συνήθως όταν οι άντρες αναφέρονται στην οικειότητα, το συνδέουν με την ερωτική πράξη. Για παράδειγμα, όταν ένας άντρας λέει: " Ας έρθουμε απόψε πιο κοντά" ή "νιώθω ότι η γυναίκα μου έχει απομακρυνθεί τον τελευταίο καιρό", αυτό που εννοεί είναι “απόψε σε θέλω να κάνουμε έρωτα όλη νύχτα” ή “η γυναίκα μου έχει τελευταία διάφορα «κρατήματα» στο σεξ”.
Γενικά στο μυαλό ενός άντρα ο όρος «οικειότητα» είναι άμεσα συνδεδεμένος με την σεξουαλική σχέσηανάμεσα στο ζευγάρι.
Από την άλλη πλευρά, όταν εμείς χρησιμοποιούμε τον όρο «οικειότητα», εννοούμε την συναισθηματική επαφή ανάμεσα σ’ ένα άντρα και μια γυναίκα, την απρόσκοπτη, διαρκή και αμφίδρομη ανταλλαγή συναισθημάτων.
Για εμάς, είναι βασικό να αισθανθούμε με τον άλλο πρώτα συναισθηματικά κοντά κι αυτό να φέρει σαν αποτέλεσμα την σεξουαλική επαφή και, φυσικά, την οικειότητα, ενώ οι άντρες αισθάνονται οικειότητα και ανοίγονται μέσω της σεξουαλικής πράξης.
Στην ουσία λοιπόν, ενώ και οι δύο θέλουν να κάνουν το ίδιο ταξίδι που οδηγεί στον κοινό προορισμό που λέγεται “οικειότητα, η γυναίκα μοιάζει να περιμένει στο αεροδρόμιο κι ο σύντροφός της να περιμένει στο σταθμό του τραίνου.
Ο σκοπός της συζήτησης
Ο βασικότερος ίσως παράγοντας για να σταθεί και να προχωρήσει μια σχέση, είναι η επικοινωνία. Κι όμως, η έννοια «συζήτηση», ο βασικότερος και πρωταρχικός τρόπος για πετύχουμε κάτι τέτοιο, προσεγγίζεται πολύ διαφορετικά από τους άντρες και τις γυναίκες.
Για τους άντρες, συζήτηση είναι η ανταλλαγή ή η απόκτηση κάποιας πληροφορίας. Ο καλός μας αισθάνεται ότι επικοινωνεί μαζί μας λέγοντας τα νέα από τη δουλειά του ή τι έγινε όταν πήγε το αυτοκίνητο για σέρβις. Αν φτάσει δε να μας εκμυστηρεύεται ιστορίες απ’ το στρατό ή παλιές «πονεμένες» ιστορίες από τα ατίθασά του νιάτα, τότε… φιλενάδες η «επικοινωνία» μεταξύ σας έχει κυριολεκτικά αγγίξει τα όρια του απόλυτου, κατά τη γνώμη του πάντα!
Για τις γυναίκες, συζήτηση σημαίνει ανάλυση αυτών που αφορούν τον άλλο. Συζήτηση και επικοινωνία με τον σύντροφό μας δεν νοείται άλλη, από κουβέντες που ξεκινούν με το «πως αισθάνεσαι γι’ αυτό το θέμα;», «Τι σ’ ενοχλεί/σ’ αρέσει σε εμένα;» «Τι συναισθήματα σου δημιουργεί η Α ή η Β κατάσταση;» Και όπως είναι φυσικό για έναν άντρα, που ήδη κρίνει ότι έχει έρθει κοντά μας μοιραζόμενος όλες αυτές τις πληροφορίες που λέγαμε παραπάνω, όλες αυτές οι συζητήσεις μπορούν να θεωρηθούν περιττές, φλύαρες, ακόμα και … αδιάκριτες ή εκ του πονηρού.
Για τον καλό μας το γεγονός και μόνο ότι μοιράζεται μαζί μας όλες αυτές τις πληροφορίες από την καθημερινότητά του ή από το «αμαρτωλό» του παρελθόν, αποδεικνύουν αυτόματα ότι «Μια χαρά αισθάνομαι με αυτό το θέμα», «Τίποτα δεν μ’ ενοχλεί σε εσένα. Μ’ αρέσουν όλα πάνω σου», «Η Α ή η Β κατάσταση μου δημιουργεί μια χαρά συναισθήματα».
Με μια τόσο διαφορετική προσέγγιση του όρου «επικοινωνία» ακόμη και σε μια απλή συνομιλία, την ώρα που μια γυναίκα μοιράζεται ένα πρόβλημα, η στάση του μπορεί να την οδηγήσει σε έκρηξη. Για τον άντρα, εάν τα σχόλιά της δεν απαιτούν μια απάντηση απ’ αυτόν, συνήθως παραμένει σιωπηλός, υποθέτοντας ότι εάν το κρίνει απαραίτητο, θα του πει περισσότερα. Για τη γυναίκα όμως, αυτή η συμπεριφορά και το γεγονός ότι δεν συμμετέχει στην συζήτηση, συνήθως σημαίνει ότι πολύ απλά είναι αδιάφορος.
Η σιωπή είναι χρυσός ;
Πέρα λοιπόν απ’ όσα σας είπα πιο πάνω, υπάρχει και μια άλλη κατάσταση που αντιμετωπίζεται τελείως διαφορετικά, από τους άντρες σε σχέση με τις γυναίκες.
Πρόκειται φυσικά για την “σιωπή”.
Οι άντρες αισθάνονται συχνά πιο οικεία με μια γυναίκα, όταν κάθονται ήσυχα και σιωπηλά στον ίδιο χώρο, κάνοντας ο καθένας μια διαφορετική δραστηριότητα ή ακόμα κι όταν κάθονται μαζί και βλέπουν τηλεόραση.
Για εμάς όμως τις γυναίκες, η σιωπή δεν είναι και το καλύτερό μας. Όταν ο άλλος δεν μας μιλάει, μας κάνει να αισθανόμαστε ότι δεν μας φροντίζει.
Το ότι ο άλλος είναι προσηλωμένος στην τηλεόραση, για μας σημαίνει ότι μας παραμελεί, ότι το μυαλό του είναι αλλού..., ότι δεν μας υπολογίζει και διάφορα άλλα τέτοια μελοδραματικά.
Άρα λοιπόν, η σιωπή για τον άντρα σημαίνει άνεση και οικειότητα, ενώ για την γυναίκα σημαίνει εγκατάλειψη ή έλλειψη φροντίδας.
Πάλι νουθεσίες ;
Όταν ένας άντρας δίνει συμβουλές, προσπαθεί να εκφράσει την στοργή του ή την φροντίδα του. Οι συμβουλές είναι ένας τρόπος για να δείξει ο άντρας στη γυναίκα ότι την σκέφτεται κι επιπλέον τι μπορεί να κάνει γι’ αυτήν.
Για εμάς όμως, όταν ένας άντρας μας δίνει – χωρίς να του το ζητήσουμε - συμβουλές, συνήθως σημαίνει ότι μας θεωρεί ηλίθιες κι ότι δεν μπορούμε να διαχειριστούμε την ζωή μας. Μπορεί επίσης να αισθανθούμε ότι μας υποβιβάζει κι ότι μας θεωρεί παιδιά. Εδώ που τα λέμε κορίτσια στο θέμα αυτό έχουμε δυο μέτρα και δύο σταθμά. Αν ο καλός μας θελήσει να μας δώσει μια συμβουλή αισθανόμαστε ότι δεν εκτιμά το μυαλό, την κρίση ή την ικανότητά μας. Πως άραγε να αισθάνεται αυτός όμως όταν μας πιάνει το «μαμαδίστικό»; Πόσο παιδί τον θεωρούμε όταν αρχίζουμε: «Βάλε τις κάλτσες σου στα άπλυτα», «Πάρε τη μάνα σου κανά τηλέφωνο, θα παραπονιέται η καημένη», «Μην ξεχάσεις να βγάλεις το σκύλο βόλτα»;
Υπάρχει λύση ;
Κάπως έτσι λοιπόν έχουν τα πράγματα και τελικά η αλήθεια μάλλον έχει δυο πρόσωπα. Καλό λοιπόν θα είναι να επιδιώξουμε ο ένας να μπει χωρίς δογματισμούς στην θέση του άλλου. Κορίτσια, για σκεφτείτε λίγο «αντρικά». Αγόρια για βάλτε το μυαλουδάκι σας να δουλέψει λίγο «γυναικεία».
Αν το ζητούμενο και των δύο είναι μια βιώσιμη και αληθινή σχέση, αυτό προϋποθέτει να κατανοούμε απόλυτα και το πώς δουλεύει το μυαλό του άλλου και τι εννοεί με τις πράξεις, τις συμπεριφορές ή τα λόγια του. Μπορεί αυτό στην αρχή να φαίνεται δύσκολο και ο εγωισμός μας να μην βοηθάει και πολύ. Σιγά – σιγά όμως, αν και οι δυο δουλέψουμε σ' αυτήν την κατεύθυνση, θα αρχίσει να δημιουργείται ένα εντελώς νέο κλίμα στη σχέση μας, που θα την κάνει πολύ πιο ειλικρινή και στέρεα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε και εσείς το σχόλιο σας!