Oσοι έχουν φυσιολογικό ύψος ή είναι ψηλοί μπορεί να κοιτάζουν αφ΄ υψηλού τους κοντούς, αλλά αν νομίζουν ότι είναι καλύτεροι από αυτούς στον οποιονδήποτε τομέα, καλά θα κάνουν να το ξεχάσουν. Μερικά γεγονότα που το αποδεικνύουν είναι τα εξής:
● Τα κοντά παιδιά δεν είναι λιγότερο κοινωνικά ή έξυπνα από τα πιο ψηλά.
● Το μικρό ύψος δεν αποτέλεσε εμπόδιο για ανθρώπους όπως ο Γιούρι Γκαγκάριν, ο οποίος με ύψος μόλις 1,52 μ. ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πήγε στο Διάστημα ή ο αμερικανός ηθοποιός Ντάνι ΝτεΒίτο ή ο αμερικανός τραγουδιστής Πρινςκαι οι δύο είχαν ύψος 1,55 μ. ● Οι κοντοί άνθρωποι μπορούν να κυβερνήσουν χώρες (π.χ. Ναπολέων, Καίσαρας, Χίτλερ, Μουσολίνι, Στάλιν και Φράνκο).
● Η βραχυσωμία δεν αποτελεί εμπόδιο στην οικονομική επιτυχία. Οι Ρος Περό και Μάικλ Μπλούμπεργκ το αποδεικνύουν.
● Ακόμα και επαγγελματίες καλαθοσφαιριστές μπορούν να είναι κοντοί, όπως δείχνουν οι Σπαντ Γουέμπ (1,65 μ.) και Μάγκσι Μπογκς (μόλις 1,57 μ.).
Τα παραδείγματα αυτά υπάρχουν σε ένα νέο βιβλίο («Short: Walking tall when you΄ re not tall at all», Εκδ. Roaring Βrook Ρress), το οποίο έγραψε ένας δημοσιογράφος των «Νιου Γιόρκ Τάιμς», ο Τζον Σουόρτς, ο οποίος έχει ύψος 1,57.
Στο βιβλίο του παρουσιάζει τα επιστημονικά δεδομένα και τις μαρτυρίες της ζωής που αντικρούουν την παραπληροφόρηση για τους κοντούς- ιδίως για τους άνδρες. Η άποψη ότι «τα κοντά παιδιά αντιμετωπίζουν κοινωνικά προβλήματα» είναι εν πολλοίς μύθος, τον οποίο- όπως γράφει ο κ. Σουόρτς- καλλιέργησαν ορισμένες εταιρείες που παρήγαγαν ανθρώπινη αυξητική ορμόνη, σε μια προσπάθεια να πείσουν τις κυβερνήσεις ότι τα βραχύσωμα παιδιά χρειάζονται τη λήψη της ορμόνης.
Στο πλαίσιο αυτό, παρουσιάστηκαν πριν από χρόνια μελέτες που υποτίθεται ότι αποδείκνυαν πως τα κοντά παιδιά γίνονται συχνά αντικείμενο πειραγμάτων από τους νταήδες των σχολείων τους και ότι υποφέρουν από κοινωνική απομόνωση. Ωστόσο, νεώτερες μελέτες από τον δρα Ντέιβιντ Ε. Σάντμπεργκ, ψυχολόγο στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, αντικρούουν τους ισχυρισμούς αυτούς. Σε μελέτη με εκατοντάδες παιδιά από την περιοχή του Μπάφαλο, ο δρ Σάντμπεργκ ανακάλυψε ότι το ύψος δεν επηρεάζει τον αριθμό των φίλων που έχει ένα παιδί. Δεν έχει επίσης καμία σχέση με το πόσο δημοφιλές είναι. Παλαιότερες μελέτες είχαν επίσης υποδηλώσει ότι οι βραχύσωμοι άνθρωποι δεν αποδίδουν καλά στα τεστ νοητικής λειτουργίας και ότι έχουν ένα μειονέκτημα στην εξεύρεση εργασίας. Τα ευρήματα αυτά όμως είτε δεν είχαν λάβει υπ΄ όψιν άλλους συμβάλλοντες παράγοντες είτε δεν υποστηρίχθηκαν από μεταγενέστερες μελέτες. Σε κάποιες από αυτές, λ.χ. τις μελέτες για την ευφυΐα, διαπιστώθηκε αργότερα ότι δεν είχαν λάβει υπ΄ όψιν τις νόσους, την κακή διατροφή και άλλους παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τη νοητική ανάπτυξη στην παιδική ηλικία.
Το συμπέρασμα του βιβλίου είναι ότι «δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι η βραχυσωμία αποτελεί φοβερό πρόβλημα ή προάγγελο μιας αποτυχημένης ζωής. Συνεπώς, δεν χρειάζεται να επωμίζεται κανείς κάποιο ψυχολογικό φορτίο εξαιτίας της».
● Τα κοντά παιδιά δεν είναι λιγότερο κοινωνικά ή έξυπνα από τα πιο ψηλά.
● Το μικρό ύψος δεν αποτέλεσε εμπόδιο για ανθρώπους όπως ο Γιούρι Γκαγκάριν, ο οποίος με ύψος μόλις 1,52 μ. ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πήγε στο Διάστημα ή ο αμερικανός ηθοποιός Ντάνι ΝτεΒίτο ή ο αμερικανός τραγουδιστής Πρινςκαι οι δύο είχαν ύψος 1,55 μ. ● Οι κοντοί άνθρωποι μπορούν να κυβερνήσουν χώρες (π.χ. Ναπολέων, Καίσαρας, Χίτλερ, Μουσολίνι, Στάλιν και Φράνκο).
● Η βραχυσωμία δεν αποτελεί εμπόδιο στην οικονομική επιτυχία. Οι Ρος Περό και Μάικλ Μπλούμπεργκ το αποδεικνύουν.
● Ακόμα και επαγγελματίες καλαθοσφαιριστές μπορούν να είναι κοντοί, όπως δείχνουν οι Σπαντ Γουέμπ (1,65 μ.) και Μάγκσι Μπογκς (μόλις 1,57 μ.).
Τα παραδείγματα αυτά υπάρχουν σε ένα νέο βιβλίο («Short: Walking tall when you΄ re not tall at all», Εκδ. Roaring Βrook Ρress), το οποίο έγραψε ένας δημοσιογράφος των «Νιου Γιόρκ Τάιμς», ο Τζον Σουόρτς, ο οποίος έχει ύψος 1,57.
Στο βιβλίο του παρουσιάζει τα επιστημονικά δεδομένα και τις μαρτυρίες της ζωής που αντικρούουν την παραπληροφόρηση για τους κοντούς- ιδίως για τους άνδρες. Η άποψη ότι «τα κοντά παιδιά αντιμετωπίζουν κοινωνικά προβλήματα» είναι εν πολλοίς μύθος, τον οποίο- όπως γράφει ο κ. Σουόρτς- καλλιέργησαν ορισμένες εταιρείες που παρήγαγαν ανθρώπινη αυξητική ορμόνη, σε μια προσπάθεια να πείσουν τις κυβερνήσεις ότι τα βραχύσωμα παιδιά χρειάζονται τη λήψη της ορμόνης.
Στο πλαίσιο αυτό, παρουσιάστηκαν πριν από χρόνια μελέτες που υποτίθεται ότι αποδείκνυαν πως τα κοντά παιδιά γίνονται συχνά αντικείμενο πειραγμάτων από τους νταήδες των σχολείων τους και ότι υποφέρουν από κοινωνική απομόνωση. Ωστόσο, νεώτερες μελέτες από τον δρα Ντέιβιντ Ε. Σάντμπεργκ, ψυχολόγο στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, αντικρούουν τους ισχυρισμούς αυτούς. Σε μελέτη με εκατοντάδες παιδιά από την περιοχή του Μπάφαλο, ο δρ Σάντμπεργκ ανακάλυψε ότι το ύψος δεν επηρεάζει τον αριθμό των φίλων που έχει ένα παιδί. Δεν έχει επίσης καμία σχέση με το πόσο δημοφιλές είναι. Παλαιότερες μελέτες είχαν επίσης υποδηλώσει ότι οι βραχύσωμοι άνθρωποι δεν αποδίδουν καλά στα τεστ νοητικής λειτουργίας και ότι έχουν ένα μειονέκτημα στην εξεύρεση εργασίας. Τα ευρήματα αυτά όμως είτε δεν είχαν λάβει υπ΄ όψιν άλλους συμβάλλοντες παράγοντες είτε δεν υποστηρίχθηκαν από μεταγενέστερες μελέτες. Σε κάποιες από αυτές, λ.χ. τις μελέτες για την ευφυΐα, διαπιστώθηκε αργότερα ότι δεν είχαν λάβει υπ΄ όψιν τις νόσους, την κακή διατροφή και άλλους παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τη νοητική ανάπτυξη στην παιδική ηλικία.
Το συμπέρασμα του βιβλίου είναι ότι «δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι η βραχυσωμία αποτελεί φοβερό πρόβλημα ή προάγγελο μιας αποτυχημένης ζωής. Συνεπώς, δεν χρειάζεται να επωμίζεται κανείς κάποιο ψυχολογικό φορτίο εξαιτίας της».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε και εσείς το σχόλιο σας!